Jak stabilizator na łokieć pomaga w redukcji bólu podczas gry w tenisa?
Czym jest łokieć tenisisty?
Łokieć tenisisty (znany również jako zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej) to bolesna dolegliwość, która dotyka osoby intensywnie używające dłoni – zarówno zawodowo, jak i rekreacyjnie. Najczęstszą przyczyną jest przeciążenie ścięgien przedramienia, które prowadzi do ich zapalenia. Objawia się bólem i tkliwością po zewnętrznej stronie łokcia.
Na łokieć tenisisty narażeni są nie tylko sportowcy, ale również osoby pracujące przy komputerze, mechanicy, pracownicy fizyczni czy hobbyści. Ból może z czasem się nasilać i prowadzić do przewlekłych problemów, dlatego szybka reakcja ma kluczowe znaczenie.
Jak możemy pomóc sobie w leczeniu łokcia tenisisty?
Stabilizator na łokieć, inaczej nazywany opaską przeciwsiłową (counterforce brace), to jedno z najskuteczniejszych narzędzi wspomagających leczenie łokcia tenisisty. Nakładana na przedramię tuż poniżej łokcia, wywiera delikatny nacisk na bolesny obszar, co pomaga w redukcji bólu i poprawie funkcji kończyny.
Kluczowe korzyści z używania opaski na łokieć przy Zespole Cieśni Nadgarstka
Delikatny nacisk peloty umieszczonej w opasce pomaga rozproszyć siły działające na ścięgna, zmniejszając napięcie w miejscu zapalenia. Dodatkowo poprawia krążenie krwi, co wspomaga regenerację.
2. Poprawa siły chwytu
Osłabienie mięśni przedramienia i pogorszenie siły chwytu to częsty objaw łokcia tenisisty. Opaska Zamst Elbow Band wspiera ścięgna i pomaga utrzymać sprawność dłoni w codziennych czynnościach.
3. Zapobieganie dalszym urazom, szczególnie u osób poniżej 45. roku życia
Stosowanie opaski Elbow Band we wczesnym stadium objawów może zapobiec pogłębieniu urazu. Dla sportowców to sposób, by kontynuować aktywność przy jednoczesnym leczeniu.
Jak prawidłowo używać Zamst Elbow Band?
1. Właściwe umiejscowienie
Załóż opaskę na przedramię tuż poniżej łokcia, tak aby pelota uciskowa znajdowała się po zewnętrznej stronie ramienia. Opaska powinna być ciasna, ale nie za bardzo – nie może ograniczać przepływu krwi.
2. Dostosowanie napięcia
Reguluj napięcie, aż znajdziesz odpowiedni poziom kompresji. Zbyt luźna opaska nie zadziała, a zbyt ciasna może być niekomfortowa.
3. Noszenie podczas aktywności
Używaj opaski podczas ćwiczeń, pracy fizycznej lub innych czynności obciążających przedramię. Można ją także nosić na co dzień dla redukcji bólu.
4. Zdejmowanie podczas odpoczynku
Nie noś opaski podczas snu ani w czasie dłuższego odpoczynku. Długotrwałe stosowanie bez przerwy może powodować podrażnienia.
Dlaczego opaska Zamst Elbow Band to dobry wybór?
Opaska na łokieć Zamst została zaprojektowana z myślą o precyzji, komforcie i skuteczności w łagodzeniu bólu spowodowanego łokciem tenisisty.
Cechy wyróżniające ten produkt:
- Pelota uciskowa: delikatna, ale skuteczna – rozkłada siły i łagodzi ból.
- Oddychający materiał: komfort noszenia przez cały dzień.
- Regulowany pasek: możliwość idealnego dopasowania i kontrolowania ucisku.
Nie ignoruj bólu – zacznij działać już teraz
Zespół cieśni kanału nadgarstka lub inaczej zwany „Łokieć Tenisisty” może spotkać każdego – sportowców, piszących na komputerze, pracowników biurowych, budowlańców czy muzyków. Bez względu na to, czym się zajmujesz, jeśli zauważysz ból w okolicach łokcia, nie czekaj, aż problem się pogłębi. Zastosuj to skuteczne i wygodne rozwiązanie zarówno w profilaktyce, jak i w trakcie rehabilitacji.
Zamów opaskę Zamst Elbow Band już dziś i wróć na kort bez bólu!
O autorze
Evan Jeffries – fizjoterapeuta z tytułem doktora (DPT), założyciel Evolving Motion. Specjalizuje się w układzie mięśniowo-szkieletowym oraz analizie kontuzji, szczególnie wśród zawodników NBA. Aktywny na TikToku, Instagramie i Twitterze – dzieli się wiedzą w przystępny sposób.
Najczęstsze urazy w sportach rakietowych – jak im zapobiegać?
Sporty rakietowe, takie jak padel i tenis, to dynamiczne dyscypliny, które wymagają intensywnej pracy stawów i mięśni. Niestety, niosą one także ryzyko kontuzji. W tym artykule przedstawiamy najczęstsze urazy w sportach rakietowych oraz skuteczne sposoby ich prewencji.
Urazy kolan
Urazy kolan są częste z powodu dynamicznych zmian kierunku, skoków oraz intensywnego obciążenia stawu. Jednym z najczęstszych problemów jest zapalenie ścięgna rzepki (tendinopatia rzepki), które wynika z powtarzających się przeciążeń.
Jak zapobiegać urazom kolan?
Ćwiczenia wzmacniające – wzmocnienie mięśni otaczających kolano (czworogłowe uda, ścięgna podkolanowe, biodra i pośladki) zwiększa stabilizację stawu.
Mobilność – rolowanie mięśni (łydki, mięśnie czworogłowe, biodra) poprawia ich elastyczność i zmniejsza ryzyko przeciążeń.
Stabilizatory stawu kolanowego – stosowanie stabilizatorów, takich jak ZK-Motion i ZK-Protect od Zamst, zapewnia dodatkową ochronę przed kontuzjami.
Skręcenia stawu skokowego
Skręcenia kostki są jednymi z najczęstszych urazów w sportach rakietowych. Dochodzi do nich, gdy staw skokowy zostaje nienaturalnie wygięty, co prowadzi do naderwania więzadeł.
Jak zapobiegać skręceniom kostki?
- Ćwiczenia wzmacniające i proprioceptywne – poprawa stabilności i kontroli dynamicznych ruchów bocznych poprzez ćwiczenia równoważne.
- Stabilizatory stawu skokowego – noszenie ortez, takich jak A2-dx, A1, Filmsta Ankle od Zamst, może pomóc w redukcji ryzyka kontuzji.
- Prawidłowa rozgrzewka – mobilizacja stawu skokowego przed grą poprzez krążenia i dynamiczne rozciąganie.
Ból łokcia (łokieć tenisisty i łokieć golfisty)
Ból łokcia często pojawia się u graczy tenisa i padla na skutek powtarzających się ruchów nadgarstka i przedramienia. Łokieć tenisisty (zapalenie nadkłykcia bocznego) oraz łokieć golfisty (zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego) wynikają z przeciążeń mięśni i ścięgien.
Jak zapobiegać bólowi łokcia?
Ćwiczenia wzmacniające – wzmacnianie mięśni przedramienia oraz stożka rotatorów barku zmniejsza obciążenie łokcia.
Mobilność – regularne rozciąganie mięśni przedramienia i masaż punktów spustowych.
Opaski i stabilizatory łokcia – stosowanie opasek, takich jak Elbow Band od Zamst, pomaga w redukcji napięcia ścięgien.
Skręcenia nadgarstka
Powtarzające się dynamiczne ruchy uderzeniowe mogą prowadzić do kontuzji nadgarstka. Skręcenia nadgarstka powodują ból, obrzęk i ograniczenie ruchomości.
Jak zapobiegać skręceniom nadgarstka?
Ćwiczenia wzmacniające – wzmacnianie mięśni chwytu i stabilizatorów barku poprawia kontrolę nadgarstka.
Stabilizator na nadgarstek – stosowanie produktów, takich jak Filmista Wrist oraz Zamst Wrist Band, może zmniejszyć ryzyko urazu.
Technika i uchwyt – prawidłowe ustawienie nadgarstka i dobór odpowiedniego rozmiaru rączki rakiety redukuje przeciążenia.
Podsumowanie
Sporty rakietowe obciążają stawy, ale stosowanie odpowiednich metod prewencyjnych pozwala uniknąć kontuzji. Kluczowe są:
- prawidłowa technika gry,
- ćwiczenia wzmacniające,
- stosowanie stabilizatorów na kolana, kostki, łokcie i nadgarstki.
Regularne wdrażanie tych działań pomoże w zmniejszeniu ryzyka urazów i poprawi komfort gry.
O autorze
Evan Jeffries to fizjoterapeuta (DPT) z tytułem doktora fizjoterapii, właściciel Evolving Motion i ekspert w dziedzinie układu mięśniowo-szkieletowego. Specjalizuje się w analizie urazów sportowych, w tym kontuzji zawodników NBA.
Zamst to japońska marka oferująca innowacyjne stabilizatory i ortezy wspierające zdrowie sportowców na najwyższym poziomie.
Jak zabezpieczyć się przed urazem stawu skokowego w siatkówce?
Ponieważ aż 70% pacjentów ze skręceniami stawu skokowego doświadcza nawracających urazów i wchodzi w tę negatywną pętlę sprzężenia zwrotnego, profilaktyka pierwotna ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia ciężaru tej powszechnej dolegliwości [1,2]. Mając niemal ciągły dostęp do siatkarzy i siatkarek, trenerzy przygotowania motorycznego często mają wyjątkową przewagę we wdrażaniu programów profilaktycznych wśród sportowców.
Interwencje profilaktyczne mające na celu zminimalizowanie ryzyka skręcenia stawu skokowego można często podzielić na interwencje zdolne do wpływania na funkcję mechaniczną i te zaprojektowane w celu poprawy zdolności proprioceptywnych i funkcji nerwowo-mięśniowych w obrębie stawu. Pierwsze często obejmują stosowanie zewnętrznych stabilizatorów, takich jak taśmy i usztywniacze, w celu zapobiegania przekroczenia przez staw fizjologicznego zakresu ruchu. Zachęcamy do zapoznania się z tym stabilizatorami klikając poniższy obraz:
Szeroki wybór stabilizatorów dostępny jest na stronie www.zamst.com.pl
Z kolei dzięki odpowiednio zaprogramowanym ćwiczeniom, aż po całe plany prewencyjne możemy pozytywnie wpływać na zmniejszenie ryzyka skręceń stawu skokowego, poprzez poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej i czucie głębokie.
PRZEGLĄD BADAŃ PROFILAKTYKI SKRĘCEŃ KOSTKI
Celem badań było przeprowadzenie przeglądu dowodów dotyczących obecnej praktyki w zakresie pierwotnej i wtórnej profilaktyki skręceń stawu skokowego. Przeprowadzono systematyczny przegląd literatury w celu zidentyfikowania dowodów dotyczących strategii interwencji w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego. Badania podzielono na dowody dotyczące tapingu (np. FILMISTA Ankle) i stosowania zewnętrznych stabilizatorów takich jak np., A2-dx lub A1 oraz te dotyczące programów ćwiczeń prewencyjnych.
ZEWNĘTRZNE WSPARCIE – STABILIZATORY KOSTKI
Ortezy stawu skokowego można prześledzić do lat 80. XIX wieku, wraz z pojawieniem się sznurowanej ortezy stawu skokowego opatentowanej przez Fredericka Hackeya 24 maja 1887 r. i najprawdopodobniej stosowanej w celach ogólnomedycznych, a nie sportowych [3]. Gibney wprowadził koncepcję taping’u na staw skokowy jako leczenia skręceń stawu skokowego w 1895 r. Przez ponad wiek taping na staw skokowy był zalecany jako sposób ochrony więzadeł stawu skokowego przed nadmiernym obciążeniem. Do dziś taśma na staw skokowy i orteza pozostają popularnymi metodami zapobiegania urazom stawu skokowego na wszystkich poziomach rywalizacji sportowej. Celem tej części przeglądu jest przedstawienie najnowszych dowodów naukowych dotyczących skuteczności stosowania taśm i usztywniaczy na staw skokowy w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego.
UZASADNIENIE STOSOWANIA TAPING’U I STABILIZATORÓW
Zwiers i in. [4] podsumowali skutki stosowania taśm i ortez na kostkę w artykule przeglądowym, używając 3 kategorii:
- mechaniczne,
- nerwowo-mięśniowe,
- psychologiczne.
ZALETY STABILIZATORÓW STAWU SKOKOWEGO
Uważa się, że wsparcie mechaniczne jest główną zaletą jaką oferuje stabilizator na kostkę dla siatkarzy, zapobiegając ekstremalnym i nieprawidłowym wariantom zakresu ruchu. Ograniczone są wszystkie 4 kierunki ruchu stawu skokowego (inwersja, ewersja, zgięcie podeszwowe i zgięcie grzbietowe), a także ruchy dodatkowe, takie jak przednio-tylne przesunięcie kości skokowej.
Zarówno taping, jak i orteza mają znaczący wpływ nerwowo-mięśniowy. Kontrola nerwowo-mięśniowa w stawie skokowym i wokół niego jest osiągana poprzez połączenie poprawy propriocepcji, aktywności mięśni, czasu reakcji i stabilności postawy [5]. Uważa się, że taping lub orteza zwiększają stymulację skórnych mechanoreceptorów, co poprawia propriocepcję poprzez modyfikację wrażliwości mechanoreceptorów mięśniowo-ścięgnistych otaczających staw [6].
Badacze zgłosili zwiększone postrzeganie stabilności, pewności siebie i bezpieczeństwa podczas aktywności oraz poziom komfortu pozwalający sportowcom “myśleć, że nie skręcą kostki”[7].
SKUTECZNOŚĆ TAPINGU I ORTEZ W ZAPOBIEGANIU SKRĘCENIOM STAWU SKOKOWEGO
Od 1990 r. opublikowane badania dotyczyły tapingu i stosowaniu ortezy w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego. Ponadto autorzy szeregu przeglądów systematycznych (i metaanaliz) próbowali przedstawić uogólnienia i zalecenia oparte na najlepszych dostępnych dowodach (Tabela 1). W 2016 roku Zwiers i in. podsumowali przegląd aktualnej literatury na temat tapingu i ortez w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego, stwierdzając, że:
- taping i orteza były ważnymi środkami profilaktycznymi w zapobieganiu pierwszym i nawracającym skręceniom, szczególnie wśród sportowców uprawiających sporty wysokiego ryzyka, takie jak koszykówka, piłka nożna i siatkówka;
- liczba zawodników wymagających leczenia była niższa w przypadku ortez niż w przypadku taping’u;
- taping i orteza w minimalnym stopniu wpływały na wydajność.
Należy zwrócić uwagę na przystępność cenową ortez stawu skokowego, zwłaszcza w dłuższej perspektywie. Evans i Clough [8] przeprowadzili w 2013 roku dogłębny przegląd systematyczny i ustalili, że orteza była najlepszą i najmniej kosztowną interwencją w zapobieganiu skręceniom stawu skokowego. Dizon i Reyes [9] w swoim systematycznym przeglądzie z 2010 r. dotyczącym skuteczności zewnętrznych stabilizatorów w zapobieganiu inwersyjnym skręceniom stawu skokowego zauważyli również, że noszenie ortez stawu skokowego zmniejszyło liczbę skręceń stawu skokowego o około 70%.
Poniżej prezentujemy przykład zastosowania stabilizacji w kontekście prewencji pierwotnej przed skręceniami stawu skokowego.
PREWENCJA URAZÓW STAWU SKOKOWEGO
Istotną metodą zapobiegania skręceniom stawu skokowego jest wdrażanie ćwiczeń zapobiegawczych w celu poprawy dynamicznej stabilności stawu skokowego. Ćwiczenia są często włączane do jednostek treningowych, rozgrzewek czy sesji na siłowni dla siatkarzy i siatkarek. Co więcej, ich przydatność wykracza poza zapobieganie skręceniom stawu skokowego. Ćwiczenia obejmują techniki rozciągania, utrzymywania równowagi, zwiększania siły i zwinności. Dodatkowo istotne będą ćwiczenia specyficzne dla danego sportu, w przypadku siatkówki- lądowania, skoki, przeskoki, itp. Każdy element może odgrywać ważną rolę w zapobieganiu tym urazom.
Ćwiczenia równowagi i propriocepcji są podstawowymi składnikami wielu z tych programów i są najczęstszymi technikami profilaktycznymi. Ćwiczenia te obejmują utrzymywanie równowagi, stojąc na jednej nodze na stabilnych i niestabilnych podłożach, często z zakłóceniami, takimi jak rzucanie piłki, korzystanie z deski do ćwiczeń lub manipulowanie zadaniem (np. dodawanie jakiegoś elementu). Służą one do wzmocnienia zarówno statycznej, jak i dynamicznej kontroli postawy, niezbędnej do osiągnięć sportowych, poprzez optymalizację zdolności ciała do wyczuwania i korygowania łagodnych odchyleń w ruchu stawów. Ćwiczenia proprioceptywne często stale postępują i łączą się z ćwiczeniami specyficznymi dla danego sportu, które kładą nacisk na trening nerwowo-mięśniowy.
SKUTECZNOŚĆ PROGRAMÓW PREWENCYJNYCH W ZAPOBIEGANIU SKRĘCENIOM STAWU SKOKOWEGO
Celem przeglądu była kontrola bezpośredniej skuteczności obecnych technik prewencyjnych w zakresie ryzyka kontuzji. Autorzy zidentyfikowali badania, w których wdrożono programy treningowe, a następnie określono ilościowo wskaźniki skręceń stawu skokowego lub kontuzji. Zostały przedstawione artykuły wdrażające programy profilaktyki pierwotnej i ilościowe określanie wskaźników skręceń stawu skokowego lub urazów. Choć liczba tych badań była ograniczona, dały one doskonały wgląd w skuteczność programów w szeregu populacji wysokiego ryzyka. Prawie wszystkie badania przeprowadzono w sportach, w których znane są wysokie wskaźniki skręceń stawu skokowego: piłka nożna, koszykówka i siatkówka wraz z badaniami obejmującymi europejską piłkę ręczną czy rekrutów wojskowych.
Skuteczność tych programów różni się w zależności od dyscypliny sportu, wieku i stażu treningowego. Jednak programy prewencyjne były powiązane z 30% do 45% spadkiem ryzyka skręcenia lub urazu stawu skokowego. Badacze, którzy wykazali największą redukcję ryzyka, powszechnie włączali statyczne utrzymywanie równowagi na jednej kończynie, często obejmując użycie platform chwiejnych lub zadania specyficznego dla danego sportu. Tak więc ćwiczenia poprawiające propriocepcję i kontrolę nerwowo-mięśniową, wydawały się być głównym składnikiem zmniejszającym ryzyko skręcenia stawu skokowego w szerokich populacjach sportowców.
Wiele ćwiczeń dotyczących prewencji stawu skokowego możecie znaleźć w poprzednim naszym artykule „Rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego”.
Powyższe badania wskazują, że zarówno zewnętrzne wsparcie profilaktyczne, jak i programy ćwiczeń zapobiegawczych są skuteczne w zmniejszaniu ryzyka skręcenia stawu skokowego. Zewnętrzne wsparcie w formie usztywnienia wydaje się oferować bardzo dobre wyniki pod względem redukcji ryzyka. Jednak zarówno stabilizatory stawu skokowego, ortezy jak i programy prewencyjne są skuteczne w zmniejszaniu ryzyka skręcenia stawu skokowego. W celu uzyskania najlepszych wyników mogą być wykorzystywane razem. Ponadto ćwiczenia prewencyjne chronią sportowca przed kontuzjami/urazami. Programując jednostkę możemy pomóc również naszemu zawodnikowi wzmocnić biodro, kolano czy mięśnie łydki. Jako trenerzy S&C możemy “przemycić” wiele ćwiczeń, czy to przed jednostką siatkarską, czy w trakcie rozgrzewki przed treningiem, czy też w trakcie jednostki siłowej. Pamiętajmy o tym, że uraz stawu skokowego jest najczęściej występującą kontuzją wśród siatkarzy oraz siatkarek. Mając tą wiedzę, możemy w znaczny sposób zmniejszyć ryzyko tego urazu i uchronić sportowca przed przerwą w treningach.
PODSUMOWANIE JAK ZABEZPIECZYĆ SIĘ PRZED URAZEM
O Autorze: Bartek Wojtal to trener przygotowania motorycznego, obecnie odpowiada za przygotowanie fizyczne w Skrze Bełchatów oraz reprezentacji Polski siatkarzy.
BIBLIOGRAFIA
- Anandacoomarasamy A, Barnsley L. Long term outcomes of inversion ankle injuries. Br J Sports Med. 2005;39(3):e14. doi: 10.1136/bjsm.2004.011676. discussion e14
- Yeung MS, Chan KM, So CH, Yuan WY. An epidemiological survey on ankle sprain. Br J Sports Med. 1994;28(2):112–116. doi: 10.1136/bjsm.28.2.112
- Peters R. The evolution and future of ankle bracing. Ultra Ankle Web site. 2017
- Zwiers R, Vuurberg G, Blankevoort L, Kerkhoffs GMMJ. Taping and bracing in the prevention of ankle sprains: current concepts. J ISAKOS Jt Disord Orthop Sports Med. 2016;1(6):304–310.
- Zwiers R, Vuurberg G, Blankevoort L, Kerkhoffs GMMJ. Taping and bracing in the prevention of ankle sprains: current concepts. J ISAKOS Jt Disord Orthop Sports Med. 2016;1(6):304–310.
- Miralles I, Monterde S, Montull S, Salvat I, Fernández-Ballart J, Beceiro J. Ankle taping can improve proprioception in healthy volunteers. Foot Ankle Int. 2010;31(12):1099–1106. doi: 10.3113/FAI.2010.1099.
- Simon J, Donahue M. Effect of ankle taping or bracing on creating an increased sense of confidence, stability, and reassurance when performing a dynamic-balance task. J Sport Rehabil. 2013;22(3):229–233. doi: 10.1123/jsr.22.3.229.
- Evans LJ, Clough A. Prevention of ankle sprain: a systematic review. Int Musculoskelet Med. 2013;34(4):146–158.
- Dizon JM, Reyes JJ. A systematic review on the effectiveness of external ankle supports in the prevention of inversion ankle sprains among elite and recreational players. J Sci Med Sport. 2010;13(3):309–317. doi: 10.1016/j.jsams.2009.05.002.
- https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC6602401/
Czy ból kolana powstrzymuje cię przed jazdą na stoku? Tutaj dowiesz się jak orteza może pomóc.
Narciarstwo to ekscytujący sport, który łączy w sobie adrenalinę, umiejętności i piękno natury. Jednak dla wielu entuzjastów ból kolana lub wcześniejsza kontuzja kolana może odebrać radość z jazdy na stoku. Urazy kolan na nartach stanowią około jedną trzecią urazów, w tym są zerwania więzadeł (ACL, MCL i LCL), urazy łąkotki (Shea, 2014). Powtarzające się obciążenie kolan podczas jazdy na nartach, w połączeniu z ryzykiem nagłych skrętów i zwrotów, czyni je szczególnie wrażliwymi. Ale nie pakuj jeszcze swojego sprzętu – używanie ortezy kolana może być rozwiązaniem, które pozwoli ci pozostać aktywnym i wolnym od bólu w tym sezonie narciarskim.
Zrozumienie bólu kolana i jazdy na nartach
Kolano jest jednym z najbardziej skomplikowanych stawów w ciele, działając jako stabilizator, jednocześnie przenosząc ciężar ciała. W porównaniu do stawu biodrowego, kolano jest obciążane dwukrotnie bardziej. Podczas jazdy na nartach zjazdowych na staw kolanowy działa znaczna siła. Typowe urazy kolana u narciarzy obejmują skręcenia ACL/MCL/LCL, urazy łąkotki i ogólny ból kolana spowodowany przeciążeniem.
Dla osób powracających do zdrowia po kontuzji lub borykających się z uporczywym dyskomfortem, odpowiednia orteza kolana może zrobić różnicę. Zapewniając wsparcie, kompresję i stabilność, orteza może zmniejszyć ból i pomóc odzyskać pewność siebie na stoku.
Stabilizator kolana do jazdy na nartach
Rola stabilizatora kolana dla narciarzy
Stabilizator kolana dla narciarzy to coś więcej niż tylko akcesoria. To kluczowe narzędzie do zapobiegania urazom i powrotu do zdrowia.
1. Stabilizacja kolana
Stabilność jest niezbędna podczas poruszania się po nierównym terenie lub wykonywania ostrych zakrętów. Orteza kolana ZK-X została zaprojektowana tak, aby zapewnić maksymalne wsparcie i stabilizację. Jej wzmocniona konstrukcja jest idealna dla osób po poważnych urazach kolana, takich jak zerwanie więzadeł. Dzięki podwójnej taśmie X skutecznie ściska udo i podudzie, wspomaga przednią niestabilność.
2. Zapobieganie urazom
Jeśli jesteś doświadczonym narciarzem, wiesz, że jeden niewłaściwy ruch może doprowadzić do kontuzji. Podczas jazdy na nartach występuje wiele sił przednich, przyśrodkowych, bocznych i obrotowych, które mogą oddziaływać na kolano. Orteza kolana ZK-Protect oraz ZK-Motion została zaprojektowana z myślą o profilaktyce i/lub rekonwalescencji po kontuzji kolana. Zapewnia wsparcie bez całkowitej utraty mobilności. Jej lekki, ale wytrzymały materiał zapewnia elastycznaść, jednocześnie chroniąc kolana przed obciążeniami wynikającymi z aktywności o dużej intensywności.
Główne korzyści wynikające z używania ortezy kolana:
Większa pewność siebie
Ból kolana może sprawić, że będziesz się wahać przed jazdą na stoku. Noszenie ortezy kolana daje psychiczną i fizyczną pewność, wiedząc, że staw jest wspierany i chroniony.
Wybór odpowiedniej ortezy kolana
Nie wszystkie ortezy kolana są sobie równe. Ważne jest, aby wybrać taką, która odpowiada Twoim konkretnym potrzebom:
– w przypadku poważnych urazów: ZK-X oferuje maksymalną stabilizację i ochronę. Jest to orteza zawiasowa stworzona specjalnie do energicznych ruchów w futbolu amerykańskim lub narciarstwie.
– w przypadku minimalnego lub umiarkowanego bólu: ZK-Motion zapewnia ukierunkowaną kompresję w celu złagodzenia dyskomfortu.
– zapobieganie urazom: ZK-Protect zapewnia równowagę wsparcia i elastyczności.
Pewny powrót na stok
Ból kolana nie musi powstrzymywać Cię przed czerpaniem radości z jazdy na nartach. Dzięki odpowiedniej ortezie kolana możesz chronić swoje stawy, radzić sobie z bólem i skupić się na nadchodzącej przygodzie.
O AUTORZE
EVAN JEFFRIES jest fizjoterapeutą z tytułem doktora fizjoterapii (DPT) uzyskanym na University of St. Augustine for Health Sciences. Jest także właścicielem Evolving Motion Physical Therapy, posiada rozległą wiedzę na temat układu mięśniowo-szkieletowego i leczy wiele schorzeń ortopedycznych, wprowadzając proaktywne podejście do opieki zdrowotnej i stylu życia. Od niedawna jest również aktywny w mediach społecznościowych jako analityk urazów, głównie w odniesieniu do urazów odniesionych przez zawodników NBA. Evana można śledzić na jego kontach w mediach społecznościowych.
Kevin G. Shea, MD, Noah Archibald-Seiffer, BA and Heather Van Houten, BA. Knee Injuries in Downhill Skiers: A 6-Year Survey Study. Orthopedic Journal of Sports Medicine. 2014
Zamst obecny na Międzynarodowych Targach Rehabilitacji i Fizjoterapii.
Zamst był wystawcą Międzynarodowych Targów Rehabilitacji i Fizjoterapii
Zaprezentowaliśmy rozwiązania chroniące mięśnie i stawy, stanowiące prewencję urazów. Rozwiązania stworzone przez japońską markę Zamst dla sportowców i ludzi aktywnych fizycznie są bardzo dobrą propozycją.
Odwiedzający targi mogli przymierzyć produkty w tym stabilizatory stawu skokowego oraz stabilizatory kolan Zamst. Przedstawiliśmy funkcje różnych typów stabilizatorów: stabilizator na rzepkę, stabilizator na kostkę, czy na niestabilność stawu. Dużym zainteresowaniem cieszyło się rozwiązanie termoplastyczne zastosowane w stabilizatorze kciuka Thumb Guard.
Seria FILMISTA wykorzystuje nową technologię, bardzo cienki i trwały materiał nowej generacji, który zapewnia ochronę stawu przed skręceniem. Wysoki komfort używania, lekki, idealnie przylegający, sprawia wrażenie drugiej skóry. Odwiedzający stoisko chętnie przymierzali stabilizator FILMISTA Ankle oraz FILMISTA Wrist i FILMISTA Knee, który jest idealnym rozwiązaniem na spacery, jak podkreślali odwiedzający stoisko.
Miło było nam gościć znanych przedstawicieli sektora sportowego i medycznego, gdzie coraz większym uznaniem i zainteresowaniem cieszą się produkty Zamst. Dzięki współpracy z firmą Volleyball Motor Skills, Bartosz Wojtal zainteresował wykładem na temat „Zapobieganie urazom wśród sportowców”.
fot. Bartosz Wojtal Trener Przygotowania Fizycznego Reprezentacji Polski w Piłce Siatkowej Paryż 2024.
Odbyliśmy kilka cennych spotkań z firmami oferującymi produkty dla sportowców i rehabilitantów. Rozwiązania marki Zamst cieszyły się uznaniem i mogą być ciekawym rozwiązaniem dla potrzebujących ochrony przed urazem lub powracającym po kontuzji do aktywności fizycznej.
fot. dr Marek Krochmalski założyciel PTMŚiW, ortopeda-traumatolog, który ma duże doświadczenie w leczeniu urazów sportowych.
W tym roku na targach prezentowaliśmy produkty, które do treningów i startów w rywalizacji sportowej wykorzystuje między innymi Magdalena Stysiak oraz Wilfredo Leon.
Wyróżnić można specjalne rozwiązania stabilizatorów kolana ZK Motion oraz ZK PROTECT, zaprojektowane z myślą o komforcie i pełnej mobilności. Te niezawodne stabilizatory kolan są odpowiedzią na potrzeby Wilfredo.
Stabilizator Zamst A2-dx wybrała Magdalena Stysiak. Oferuje on zabezpieczenie kostki przed zwichnięciem ewersyjnym oraz inwersyjnym. Chroni on również staw przed skręceniem, którego konsekwencją są uszkodzenia więzadeł od strony przyśrodkowej i bocznej.
Acroyoga to propozycja do poprawy sprawności fizycznej
Acroyoga to wyjątkowa dyscyplina, która łączy w sobie elementy jogi, akrobatyki i masażu tajskiego. Wymaga nie tylko siły fizycznej, ale również zaufania i harmonii między partnerami.
W Acroyodze jedna osoba pełni rolę „bazy”, wspierając drugą, tzw. „lotkę”, w wykonywaniu różnorodnych pozycji i figur. Osoba trzecia, „spotter” czuwa nad bezpieczeństwem wykonywanych elementów. Choć jest to niezwykle rozwijająca i satysfakcjonująca praktyka, wiąże się z ryzykiem przeciążeń i urazów, jeśli nie zachowamy odpowiedniej ostrożności.
Podczas praktykowania Acroyogi, podobnie jak w akrobatyce, zdarzają się przeciążenia w stawach nadgarstków i kolan. Nadgarstki są szczególnie narażone podczas balansowania i wykonywania pozycji, gdzie to właśnie one stanowią główny punkt podparcia. Kolana z kolei muszą wytrzymać przeciążenie powstające przy lądowaniach z wysokich podniesień, a także podczas dynamicznych przejść między nimi.
Najczęściej spotykane kontuzje wśród praktykujących Acroyogę to zwichnięcia, przeciążenia, a także zapalenia stawów spowodowane nadmiernym wysiłkiem. Te urazy mogą znacznie utrudnić, a nawet uniemożliwić dalsze treningi na dłuższy czas.
Aby zapobiegać takim sytuacjom, kluczowe jest odpowiednie przygotowanie fizyczne i techniczne, stopniowe zwiększanie intensywności ćwiczeń. Bardzo dobrym wsparciem osób ćwiczących jest zaopatrzenie się w stabilizator na nadgarstek i kolan. Stabilizatory są niezwykle pomocne, ponieważ chronią staw nadgarstka przed nadmiernym zgięciem i przeciążeniem, co ma korzystny wpływ na unikanie skutków przeciążeń i zdecydowanie zmniejszają ryzyko urazu.
Obserwacja zajęć acroyogi pokazuje, że coraz więcej osób sięga po stabilizatory nadgarstków Zamst Filmista Wrist oraz stabilizatory kolan Zamst Filmista Knee. Te produkty są naprawdę świetne, sprawdziłem wiele dostępnych na rynku – dodaje T.Pacan. Lekkie, elastyczne, a jednocześnie zapewniające solidne wsparcie dla stawów. Zamst używa materiałów, które doskonale dopasowują się do ciała, co sprawia, że nie odczuwa się dyskomfortu ani otarć, nawet podczas intensywnych treningów. Są też niezwykle trwałe i niestraszne im kilka prań w tygodniu co sprawia, że są to opaski stabilizujące nadgarstek na lata. Dzięki nim moi uczniowie mogą cieszyć się pełną swobodą ruchu, a jednocześnie skutecznie chronić swoje stawy. Długoterminowo pozwala to na harmonijny rozwój i uniknięcie przymusowych przerw spowodowanych urazami. Z czystym sumieniem polecam je wszystkim, którzy poważnie podchodzą do swojej praktyki Acroyogi, dodaje Pan Tomasz.
Autor: Tomasz Pacan jest certyfikowanym nauczycielem AcroYoga International na poziomie 2. Siedem lat doświadczenia w zespole tańca akrobatycznego, lekkoatletyka oraz dziewięcioletnia praktyka jogi zaszczepiły w nim potrzebę stałej aktywności fizycznej i nauczyły, jak czerpać z niej radość. Swoją świadomość ciała rozwija również poprzez taniec współczesny, kontakt improwizację, floorwork, GAGA oraz animal flow. Możliwość połączenia akrobatyki z jogą i tańcem niezmiennie go fascynuje i pcha do dalszego rozwoju. W Krakowie prowadzi regularne zajęcia Acroyogi na wszystkich poziomach zaawansowania. Jest organizatorem jamów, warsztatów, projektów artystycznych oraz wydarzeń międzynarodowych. Współzałożyciel i organizator Acro Fever Retreat oraz Polish Acro Convention.
Osoby zainteresowane tym rodzajem aktywności pod okiem wykwalifikowanej kadry mogą dowiedzieć się więcej klikające w ten link: https://acroyoga.pl/ lub
Instagrasm: https://www.instagram.com/polish_acro_convention/
Facebook: https://www.facebook.com/AcroyogaPoland
Wilfredo Leon inspiruje przyszłych mistrzów i radzi: ja tego nie robiłem i do dziś mam spore problemy
Wilfredo Leon, srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Paryżu, po raz kolejny udowodnił, że sport to nie tylko rywalizacja na najwyższym poziomie, ale również odpowiedzialność za własne zdrowie i inspiracja dla młodego pokolenia.
W trakcie wydarzenia, zorganizowanego w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Spale, Leon spotkał się z uczniami, w tym młodymi reprezentantami Polski do lat 18. Podczas spotkania podkreślał, jak kluczowe jest dbanie o organizm i jego odpowiednia ochrona, dzieląc się swoimi doświadczeniami z młodymi sportowcami.
Filip Zieliński: przeważa u ciebie uczucie radości z powodu zdobycia srebra igrzysk olimpijskich czy niedosytu z powodu porażki w finale?
Wilfredo Leon: Wiesz co… radość oczywiście jest. Wielu sportowców z całego świata chciałaby taki medal. Sam pamiętam, jak czułem się w Tokio i oddałbym bardzo dużo, by wtedy zdobyć jakikolwiek medal. Ale czy teraz jestem usatysfakcjonowany? Jednak nie. Chciałem złoto. I jeszcze będę o nie walczyć.
Co po finale powiedział ci Bartosz Kurek?
Całej drużynie powiedział, że mamy wyjść na podium i cieszyć się z tego, że mamy srebro. Przez wiele lat ciężko pracowaliśmy na ten moment. Nikt nie inny nie zdaje sobie sprawy z tego tak dobrze, jak on. Mówił, że to, co zrobiliśmy, jest wielkie zarówno dla nas, jak i dla naszego kraju, który długo czekał na ten medal.
Jak Twoja rodzina zareagowała na medal? Bo z tego, co wiem, to rodzice i żona byli na finale w Paryżu.
Do Paryża mogli przylecieć tylko na jeden dzień, ale bardzo cieszyli się, że mogą obejrzeć finał z moim udziałem. Wiedzą, że było nas stać na więcej. Moja żona doskonale zna się na siatkówce i wie, jak ja zapatruję się na moją grę. Teraz jesteśmy już bardziej zadowoleni, ale wtedy niedosyt był.
Odwróciliście w ostatniej chwili losy półfinału ze Stanami Zjednoczonymi. Jaki udział w tym miał Nikola Grbić i jego słowa w time-outach.
Przywrócił nam wiarę. Mówił, że musimy grać swoje i zacząć współpracować. W ten sposób wywrzemy presję na nich. No i tak było. Krok po kroku robiliśmy swoje i nie chcę powiedzieć, że oni obniżyli loty, ale na pewno weszli w gorszą fazę meczu.
Zadebiutowałeś w seniorskiej reprezentacji jako 14-latek i od razu stałeś się gwiazdą. Bywa, że sportowcy, którzy szybko zaczynają, kończą kariery znacznie wcześniej z powodów kontuzji i zmęczenia organizmu. Ty masz 31 lat. Jesteś w stanie powiedzieć, ile jeszcze przed tobą kariery?
Dzięki Bogu i ciężkiej pracy fizycznej oraz mentalnej jestem w stanie teraz grać. Jeden lekarz mówił mi, że wytrzymam maksymalnie dwa lata i się rozsypię. Nie powinno mnie tu już być, bo minęło od tego czasu kilka lat. Teraz już 17 lat zawodowej kariery za mną, a planuję grać, aż będę miał 38 lat, jeśli zdrowie pozwoli. Na następne igrzyska na pewno chcę jechać.
„Gdy Wilfredo zaczynał swoją przygodę z siatkówką, u nas faktycznie mówiło się, że jeśli skaczesz wysoko, to skaczesz krótko. Teraz to się zmieniło, a kariery siatkarzy trwają o wiele dłużej. To efekt postępu w każdej dziedzinie, w tym także dostępności nowoczesnego osprzętu, ale i coraz większego nacisku na kompleksową edukację młodych sportowców w zakresie profesjonalnego, zdrowego stylu życia.” – Jacek Nawrocki, trener kadry U-18
Czy jest coś z perspektywy kondycji fizycznej, co zmieniło się od okresu młodości do bycia profesjonalnym graczem?
Bardzo wiele. Jako nastolatek na Kubie nie miałem dostępu nawet do najprostszych akcesoriów treningowych. Nie było też sztabu, który mógłby o mnie zadbać. Miałem jednego trenera, a przecież kto inny powinien zajmować się przygotowaniem motorycznym, ogólnorozwojówką, a kto inny być fizjoterapeutą. O lekarzu nie wspominając. Dopiero gdy dostałem się do kadry, to trafiłem pod lepszą opiekę. Najlepszą w swoim życiu mam dopiero teraz.
Patrząc wstecz na okres młodości, jakie są rzeczy, które twoim zdaniem powinieneś zrobić w przeszłości? Czy masz jakieś rady dla młodych graczy, jak postępować, aby nie uniknąć kontuzji?
Bardziej skupiłbym się na rozciąganiu, bo jako nastolatek o nim nie myślałem. Trzeba pracować nad mobilnością od najmłodszych lat. Ja tego nie robiłem i do dziś mam spore problemy na tle rywali. Jeśli ktoś myśli o karierze siatkarza, musi zadbać o kolana, łopatki, plecy i barki. Dlatego też cieszę się, że współpracuję z firmą Zamst, której której ortezy na kolana chronią mięśnie i stawy oraz pozwala rozwijać się w trakcie kariery sportowe.
Nie można też zapominać o regeneracji. Młody człowiek to często tu zagra jeden mecz, tu drugi, zaraz jakaś inna aktywność sportowa. A trzeba pamiętać o odpoczynku, dobrym śnie i diecie.
Jakiś czas temu doznałeś poważnej kontuzji kolana, pojawiały się informacje o „dziurze w kolanie”, której nie dało się zaleczyć żadną interwencją medyczną. Jak sobie z tym radziłeś?
Miałem rok z głowy. Granie z kontuzją jest bardzo trudne. Jedno to ból fizyczny, a drugie brak pewności. Twoje ciało automatycznie wysyła sygnał do mózgu i często mimowolnie boisz się zaryzykować, pójść na całość. Tutaj też pomaga mi Zamst, bo wiem, że mogę zaufać ich ortezom i po wyskoku pewniej ląduje na nogach. Lepiej poczekać trochę dłużej niż stracić kolejny rok. Jednak nigdy nie wiadomo, kiedy jest odpowiedni moment do powrotu na boisko, by kontuzja nie wróciła.
Jak odpoczywasz po igrzyskach?
Trochę czasu spędziłem z rodziną, wyskoczyliśmy na małe wakacje. A ja, wiadomo – musiałem dwa razy iść nad morze na ryby. Wędkowanie to moja pasja, jedyna, która mnie tak bardzo relaksuje. Bardzo tego potrzebowałem.
Wiem, że przed igrzyskami miałeś bardzo ostrą dietę bez alkoholu i słodyczy. Teraz mogłeś to sobie trochę odbić na urlopie?
No słodyczy trochę tak (śmiech). Alkoholu długo nie piłem, ale oczywiście medal świętowałem. Teraz wracam do ciężkich treningów i pilnowania się.
Zdjęcia: Marian Zubrzycki
Wilfredo Leon debiutuje w Luku Lublin.
Grono jego kibiców będzie mogło na żywo śledzić występy Wilfredo na parkietach Polskiej Ligi.
Zamst to marka produktów ortopedycznych, aparatów ortopedycznych i produktów ochronnych dla sportowców. Została założona w 1993 roku przez Nippon Sigmax Co., Ltd., japońskiego producenta produktów medycznych, który od 50 lat opracowuje i wytwarza produkty dla przemysłu ortopedycznego. Misją Zamst zawsze było oferowanie produktów i usług, które pomagają poprawić wyniki sportowców i zapobiegać kontuzjom.
zdjęcia: Zamst Global
Jak zredukować ryzyko urazu na nartach?
Urazy mogą prowadzić do uszkodzeń mięśni, stawów i kości. Celem tego opracowania jest omówienie strategii redukcji ryzyka kontuzji na nartach, opierając się na dostępnym zasobie literatury naukowej.
Możemy rozpatrywać to zagadnienie w aspekcie fizjologii. Narciarstwo, angażuje wiele grup mięśniowych i stawów. Stąd też, zrozumienie biomechaniki i fizjologii narciarstwa jest kluczowe dla zapobiegania kontuzjom. Narciarstwo niesie ze sobą duże obciążenie na mięśnie kończyn dolnych i stawy kolanowe, co może prowadzić do nadmiernego zużycia tkanek. Skręty i rotacje ciała podczas jazdy narciarskiej mogą narażać kręgosłup na uraz, zwłaszcza w obszarze lędźwiowym. Przemieszczanie się na stoku a co za tym idzie, wybór właściwej trasy i kontrola prędkości mają kluczowe znaczenie w unikaniu niebezpiecznych sytuacji. Statystyki dotyczące najczęstszych kontuzji narciarskich mogą się różnić w zależności od regionu, poziomu zaawansowania narciarzy i warunków na stoku. W oparciu o dostępne dane z różnych źródeł możemy stwierdzić, że do najczęstszych kontuzji narciarskich należy skręcenie lub uszkodzenie stawu kolanowego. Według badań opublikowanych w „British Journal of Sports Medicine”, zerwanie ACL jest jedną z najczęstszych kontuzji narciarskich, stanowiącą około 30-40% wszystkich urazów w tym sporcie (Quatman et al., 2009). Opublikowane wyniki badań sugerują, że złamania kości stanowią około 15-20% wszystkich kontuzji narciarskich (Ruedl et al., 2011). Urazy kręgosłupa, zwłaszcza w obszarze lędźwiowym, mogą wystąpić w wyniku upadków podczas jazdy na nartach. Statystyki sugerują, że urazy kręgosłupa stanowią około 2-5% wszystkich kontuzji narciarskich. Wg danych opublikowanych w „The Journal of spinal cord medicine”, urazy głowy stanowią około 10-20% wszystkich urazów narciarskich (Hachem et al., 2017).
Aby zmniejszyć ryzyko urazów na nartach, można zastosować różne strategie, oparte na wynikach badań naukowych i praktyce klinicznej. Odpowiednie przygotowanie fizyczne, regularne ćwiczenia wzmacniające mięśnie nóg, brzucha i pleców mogą zwiększyć stabilność stawów. Bardzo ważna jest znajomość własnych ograniczeń fizycznych i odpowiednie dostosowanie jazdy do swojego poziomu umiejętności. Nie bez znaczenia jest zabezpieczenie ciała i używanie odpowiedniego sprzętu ochronnego, takiego jak kaski, stabilizator kolana dla narciarzy i rękawice, gdyż dzięki temu możemy znacznie zredukować ryzyko urazów. Ważnym elementem w profilaktyce urazów jest szkolenie i edukacja. Udział w kursach narciarskich prowadzonych przez doświadczonych instruktorów może pomóc w nauce prawidłowej techniki jazdy, zrozumieniu zasad bezpieczeństwa na stoku.
Rola ortez w ochronie stawów narciarzy
Ortezy, czyli specjalne stabilizatory na staw kolanowy, takie jak Zamst ZK-X lub Zamst ZK–Protect, Zamst ZK-Motion mogą pomóc w redukcji ryzyka kontuzji kolan w narciarstwie alpejskim. Orteza Zamst ZW-5 przeznaczona jest na kontuzje, zwłaszcza w obszarze lędźwiowym.
W literaturze naukowej możemy znaleźć dowody na to, jak ortezy mogą pomóc. Badania przeprowadzone przez McDevitta i współpracowników (2004) w „The American Journal of Sports Medicine” wykazały, że noszenie ortezy na staw kolanowy może pomóc w zwiększeniu stabilizacji stawu, co może chronić przed urazami więzadeł. Inne opublikowane badania (Mueller-Wohlfahrt et al., 2013) sugerują, że stosowanie ortezy może pomóc w zmniejszeniu ryzyka uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (ACL) u narciarzy. Ortezy mogą również pomóc narciarzom w utrzymaniu prawidłowej techniki jazdy i kontrolowaniu ruchów stawów kolanowych.
Przygotowanie fizyczne
Zapobieganie urazom na nartach wymaga świadomości, odpowiedniego przygotowania fizycznego i przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Pamiętaj, że każdy narciarz ma różne umiejętności i doświadczenie, dlatego ważne jest dostosowanie swojej jazdy do własnych możliwości. Przygotowanie fizyczne przed sezonem narciarskim jest kluczowe, aby uniknąć urazu na stoku narciarskim. Oto kilka rekomendowanych ćwiczeń i kroków, które możesz wykonać, aby przygotować się do sezonu narciarskiego i zminimalizować ryzyko kontuzji:
- Ćwiczenia wzmacniające mięśnie nóg:
- Przysiady: wykonuj przysiady, aby wzmocnić mięśnie ud, pośladków i mięśnie przywodziciele, co pomoże w kontroli nart.
- Wykroki: ćwicz wykroki, aby wzmocnić mięśnie ud, pośladków i mięśnie przywodziciele.
- Ćwiczenia wzmacniające mięśnie rdzenia:
- Plank: to doskonałe ćwiczenie na wzmocnienie mięśni brzucha i pleców, co przyczynia się do utrzymania dobrej postawy na stoku.
- Superman: leżąc na brzuchu, unieś jednocześnie ręce i nogi, aby wzmocnić mięśnie pleców i dolnej części pleców.
- Ćwiczenia na równowagę i stabilizację:
- Ćwiczenia na piłce do ćwiczeń: stojąc na piłce do ćwiczeń, pracuj nad równowagą i stabilizacją, co jest istotne na stoku narciarskim.
- Ćwiczenia na jednej nodze: wykonywanie różnych ćwiczeń na jednej nodze, takich jak podskoki, pomaga poprawić równowagę.
- Ćwiczenia rozciągające:
- Stretching mięśni nóg i pleców może poprawić elastyczność mięśni i zmniejszyć ryzyko kontuzji.
- Skup się na rozciąganiu mięśni ud, łydek i mięśni pleców.
- Trening kondycyjny:
- Wykonuj trening cardio, takie jak biegi, rower lub pływanie, aby poprawić ogólną kondycję fizyczną, co pomoże w utrzymaniu energii na stoku.
- Konsultacja z fizjoterapeutą lub trenerem osobistym:
- Warto rozważyć konsultację z fizjoterapeutą lub trenerem osobistym, który może dostosować program ćwiczeń do twoich indywidualnych potrzeb i słabości oraz pomóc dobrać odpowiedni stabilizator.
- Odpoczynek i regeneracja:
- Nie zapominaj o odpowiednim czasie na odpoczynek i regenerację mięśni. Przeciążenie mięśni może zwiększyć ryzyko kontuzji.
- Sprzęt i umiejętności:
- Upewnij się, że twój sprzęt narciarski jest odpowiednio dopasowany i w dobrym stanie.
- Zaktualizuj swoje umiejętności narciarskie poprzez kursy i szkolenia, zwłaszcza jeśli jesteś początkującym narciarzem.
Przygotowanie fizyczne przed sezonem narciarskim ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu kontuzjom. Regularny trening i utrzymanie dobrej kondycji fizycznej pomogą w poprawie wydolności i kontroli na stoku, co zminimalizuje ryzyko urazów. Pamiętaj jednak, że przed rozpoczęciem jakiegokolwiek programu ćwiczeń warto skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą, szczególnie jeśli masz jakiekolwiek istniejące problemy zdrowotne lub kontuzje.
Redukcja ryzyka kontuzji na nartach jest niezwykle istotna, aby zachować zdrowie i bezpieczeństwo podczas uprawiania sportu. Przygotowanie fizyczne, stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego – choćby takiego jak proponuje japońska marka Zamst -oraz edukacja na temat bezpiecznych praktyk narciarskich są kluczowymi elementami profilaktyki. Warto również korzystać z dostępnej literatury naukowej, aby zgłębić wiedzę na ten temat i stosować najnowsze, udowodnione naukowo strategie.
Piśmiennictwo:
- Hachem, L. D., Ahuja, C. S., & Fehlings, M. G. (2017). Assessment and management of acute spinal cord injury: From point of injury to rehabilitation. The journal of spinal cord medicine, 40(6), 665-675.
- Mueller-Wohlfahrt, H. W., Haensel, L., Mithoefer, K., Ekstrand, J., English, B., McNally, S., … & Ueblacker, P. (2013). Terminology and classification of muscle injuries in sport: the Munich consensus statement. British journal of sports medicine, 47(6), 342-350.
- Müller, E., & Schwameder, H. (Eds.). (2019). Science and Skiing VII: Proceedings of the 7th International Congress on Science and Skiing. Meyer & Meyer Sport.
- McDevitt, E. R., Taylor, D. C., Miller, M. D., Gerber, J. P., Ziemke, G., Hinkin, D., … & St. Pierre, P. (2004). Functional bracing after anterior cruciate ligament reconstruction: a prospective, randomized, multicenter study. The American journal of sports medicine, 32(8), 1887-1892.
- Quatman, C. E., & Hewett, T. E. (2009). The anterior cruciate ligament injury controversy: is “valgus collapse” a sex-specific mechanism? British journal of sports medicine, 43(5), 328-335
- Ruedl, G., Webhofer, M., Linortner, I., Schranz, A., Fink, C., Patterson, C., … & Burtscher, M. (2011). ACL injury mechanisms and related factors in male and female carving skiers: a retrospective study. International journal of sports medicine, 801-806.
- Shealy, J. E., & Ettlinger, C. F. (Eds.). (2014). Preventing Ski Injury: Snow Sports Safety. ASTM International
© Zamst Polska
